[اسم]

يَنْبُوع

قابل شمارش مذکر

[جمع: يَنَابِيع]

1 چشمه جوی پر آب

1.مَنْ أَخْلَصَ لِله أَرْبَعِينَ صَبَاحاً، ظَهَرَتْ يَنَابِيعُ الحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ

هر کس چهل صبح برای خدا مخلص شود، چشمه‌های حکمت از قلبش بر زبانش آشکار می‌شود.
2.يَسْتَقِي أَهْلُ القَرْيَةِ المَاءَ مِنَ اليَنْبُوع.

مردم روستا از چشمه آب می‌گیرند.