[فعل]

aufladen

/ˈaʊ̯fˌlaːdn̩/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: lud auf] [گذشته: lud auf] [گذشته کامل: aufgeladen] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 شارژ کردن

  • 1.Ich muss mein Telefon aufladen. Die Batterie ist leer.
    1. من باید تلفنم را شارژ کنم. باتری خالی است.

2 بار زدن بارگیری کردن

  • 1.Er lud alles auf seinen Wagen auf.
    1. او همه‌چیز را در ماشینش بار زد.
  • 2.Wir müssen noch aufladen.
    2. ما باید هنوز بارگیری کنیم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان