[فعل]

ausgrenzen

/ˈaʊ̯sˌɡʁɛnt͡sn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: grenzte aus] [گذشته: grenzte aus] [گذشته کامل: ausgegrenzt] [فعل کمکی: haben ]

1 برداشتن بیرون‌کردن

1.Diesen Bereich hat er bei seiner Untersuchung bewusst ausgegrenzt

1. او آگاهانه این زمینه را از پژوهش برداشت.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان