[فعل]

gehorchen

/ɡəˈhɔʁçn̩/

فعل ناگذر

[گذشته: gehorchte] [گذشته: gehorchte] [گذشته کامل: gehorcht] [فعل کمکی: haben ]

1 اطاعت کردن فرمان بردن

1.Der Hund ist lieb, aber er gehorcht nicht.

1. سگ نازنینی است ولی فرمان نمی‌برد.
2.Mein Junge ist so gut erzogen, dass er mir immer gehorcht.

2. پسر من آن‌چنان تربیت شده‌است که همیشه از من اطاعت می‌کند.