[فعل]

zusammenstoßen

/ʦuˈzamənˌʃtoːsn̩/
فعل بی قاعده فعل ناگذر
[گذشته: stieß zusammen] [گذشته: stieß zusammen] [گذشته کامل: zusammengestoßen] [فعل کمکی: sein ]
صرف فعل

1 برخورد کردن تصادف داشتن

  • 1.Mehrere Autos stießen wegen einer kaputten Ampel zusammen.
    1. خودروهای زیادی به علت چراغ راهنمایی خراب به هم برخورد کردند.
  • 2.Zum Glück stießen die Demonstranten nicht mit der Polizei zusammen.
    2. تظاهرات خوشبختانه با پلیس برخورد نکردند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان