[فعل]

testificar

/tˌestifikˈaɾ/
فعل بی قاعده فعل ناگذر
[گذشته: testifiqué] [حال: testifico] [گذشته: testifiqué] [گذشته کامل: testificado]
صرف فعل

1 شهادت دادن

  • 1.La esposa del acusado testificó que había estado con su esposo la noche del robo.
    1. همسر متهم شهادت داد که شب سرقت با شوهرش بوده است.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان