[فعل]

consterner

/kɔ̃stɛʀne/

فعل گذرا

[گذشته کامل: consterné] [حالت وصفی: consternant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مبهوت کردن بهت زده کردن، متحیر کردن

1.La décision inattendue du juge a consterné le public.

1. تصمیم غیرمنتظره قاضی جمعیت را متحیر کرده است.
2.Le suicide de mon voisin m'a consternée.

2. خودکشی همسایه‌ام مرا مبهوت کرده است.