[فعل]

fréquenter

/fʀekɑ̃te/

فعل گذرا

[گذشته کامل: fréquenté] [حالت وصفی: fréquentant] [فعل کمکی: avoir ]

1 رفت و آمد کردن معاشرت کردن

1.À Marseille, il fréquentait ses voisins.

1. در "مارسی"، او با همسایه هایش رفت و آمد داشت.
2.Elle ne veut plus nous fréquenter.

2. او دیگر نمی خواهد با ما رفت و آمد کند [معاشرت کند].