[فعل]

interner

/ɛ̃tɛʀne/

فعل گذرا

[گذشته کامل: interné] [حالت وصفی: internant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بستری کردن (در آسایشگاه روانی)

1.Il a fallu l'interner.

1. باید او را بستری می‌کردیم.
2.Suite à une crise de démence, il a été interné.

2. پس از یک بحران زوال عقل [جنون]، او (در آسایشگاه روانی) بستری شد.