[اسم]

l'intolérance

/ɛ̃tɔleʀɑ̃s/

قابل شمارش مونث

1 ناشکیبایی بی قراری

1.Elle a probablement été elle-même victime d'intolérance.

1. او احتمالا قربانی ناشکیبایی خودش شده است.