[فعل]

quitter

/kite/

فعل گذرا

[گذشته کامل: quitté] [حالت وصفی: quittant] [فعل کمکی: avoir ]

1 ترک کردن ول کردن

1.Il a quitté l'école à quatorze ans .

1. او مدرسه را در چهارده سالگی رها کرد.
2.Je dois peut-être quitter mon travail et ouvrir un restaurant.

2. احتمالا باید کارم را ول کنم و رستورانی باز کنم.