[فعل]

receler

/ʀ(ə)səle/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: recelé] [حالت وصفی: recelant] [فعل کمکی: avoir ]

1 پنهان کردن (اموال مسروقه) مخفی کردن (اموال مسروقه)

1.Ce voleur recèle des bijoux volés lors de cambriolages.

1. این دزد جواهراتی را که حین سرقت دزدیده شده، پنهان می‌کند.
2.Il a recelé des tableaux volés.

2. او تابلوهای دزدیده شده را پنهان کرده است.