[فعل]

أَطَاعَ

فعل گذرا

1 پیروی کردن اطاعت کردن

1.أَطَاعَهُ كَثِيرٌ مِنَ الأُمَمِ وَ اسْتَقْبَلُوهُ لِعَدَالَتِهِ.

بسیاری از ملت‌ها از او پیروی کردند و به‌خاطر عدالتش به پیشواز او رفتند.
2.أَنَا أَطِيعُ رَبِّي دَائِماً.

من همیشه از پروردگارم اطاعت می‌کنم.