[فعل]

ausüben

/ˈaʊ̯sˌʔyːbn̩/

فعل گذرا

[گذشته: übte aus] [گذشته: übte aus] [گذشته کامل: ausgeübt] [فعل کمکی: haben ]

1 اشتغال داشتن مشغول بودن

مترادف و متضاد sich befassen sich beschäftigen sich betätigen tätig sein

1.Mein Vater übt den Beruf eines Schreiners aus.

1. پدرم به کار نجاری اشتغال‌ دارد.
2.Sie müssen eine Kunst ausüben.

2. شما باید به هنری مشغول‌ باشید.

eine Tätigkeit/einen Beruf ausüben

به شغلی اشتغال داشتن

1. Jeder soll die Tätigkeit ausüben, die er am besten kann.

1. هر کسی باید به شغلی اشتغال داشته باشد که آن‌ را به بهترین نحو بلد است.
2. Leute üben keinen Beruf aus, der ihren Neigungen zuwiderläuft.

2. مردم به شغلی که مغایر با علاقه‌شان است، اشتغال ندارند.