[فعل]

to isolate

/ˈaɪsəleɪt/

فعل گذرا

[گذشته: isolated] [گذشته: isolated] [گذشته کامل: isolated]

1 قرنطینه کردن ایزوله کردن، جدا کردن

1.He was immediately isolated from the other prisoners.

1. او بلافاصله از سایر زندانی‌ها جدا شد.
2.Patients with the disease should be isolated.

2. بیماران مبتلا به این بیماری، باید قرنطینه شوند.