[فعل]

to oblige

/əˈblaɪʤ/

فعل گذرا

[گذشته: obliged] [گذشته: obliged] [گذشته کامل: obliged]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 مجبور کردن وادار کردن

مترادف و متضاد compel

1.She obliged her friend to choose a new lab partner.

1. او دوستش را مجبور کرد که یک هم‌گروهی آزمایشگاه جدید پیدا کند.
2.The law obliges companies to pay decent wages to their employees.

2. قانون شرکت‌ها را وادار می‌کند تا به کارمندانشان حقوق‌های کافی بپردازند.

معادل ها در دیکشنری فارسی: لطف کردن

1.Will you oblige me by filling in this form?

1. لطف می‌کنید این فرم را پر کنید؟