[فعل]

perseguir

/pˌɛɾseɣˈiɾ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: perseguí] [حال: persigo] [گذشته: perseguí] [گذشته کامل: perseguido]

1 دنبال کردن تعقیب کردن

1.La policía persiguió al criminal por tres días antes de capturarlo.

1. قبل از اینکه پلیس مجرم را دستگیر کند، سه روز او را تعقیب کرد.