[فعل]

testificar

/tˌestifikˈaɾ/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: testifiqué] [حال: testifico] [گذشته: testifiqué] [گذشته کامل: testificado]

1 شهادت دادن

1.La esposa del acusado testificó que había estado con su esposo la noche del robo.

1. همسر متهم شهادت داد که شب سرقت با شوهرش بوده است.