[فعل]

unir

/unˈiɾ/

فعل گذرا

[گذشته: uní] [حال: uno] [گذشته: uní] [گذشته کامل: unido]

1 وصل کردن متصل کردن

1.Unió los cables para que alcanzaran hasta el escenario.

1. او کابل‌ها را به هم متصل کرد تا به صحنه برسند.