[صفت]

courageux

/kuʀaʒø/

قابل مقایسه

[حالت مونث: courageuse] [مذکر قبل از حرف صدادار: courageux] [جمع مونث: courageuses] [جمع مذکر: courageux]

1 شجاع باشهامت

1.Il faut être courageuse pour se promener seule dans ce quartier.

1. برای تنها گردش کردن در این محله باید شجاع بود.
2.L'aventurier courageux s'avançait dans la jungle sombre.

2. جستجوگر شجاع در جنگل تاریک پیش میرفت.