[اسم]

l'entourage

/ɑ̃tuʀaʒ/

قابل شمارش مذکر

1 اطرافیان نزدیکان

1.La reine choisit son entourage très soigneusement.

1. ملکه اطرافیانش را بسیار با دقت انتخاب می‌کند.
2.Son entourage a été présent durant sa maladie.

2. نزدیکانش هنگام بیماری‌اش حضور داشتند.