[صفت]

intolérable

/ɛ̃tɔleʀabl/

قابل مقایسه

[حالت مونث: intolérable] [مذکر قبل از حرف صدادار: intolérable] [جمع مونث: intolérables] [جمع مذکر: intolérables]

1 غیرقابل تحمل

1.La chaleur d'été en ville est intolérable.

1. گرمای تابستان در شهر غیرقابل تحمل است.
2.Les enfants font un bruit intolérable.

2. بچه‌ها صدایی غیرقابل تحمل ایجاد می‌کنند.