[فعل]

pourvoir

/puʁvwˈaʁ/

فعل گذرا

[فعل کمکی: avoir ]

1 مجهز کردن برخوردار کردن

1.Elle est pourvue de grandes qualités.

1. او دارای ویژگی‌های ممتازی است.
2.Pourvoir sa maison de toutes les commodités.

2. خانه خود را با تمام وسایل مجهز کردن

2 تامین کردن تهیه کردن، فراهم کردن

1.Ses parents pourvoient à ses besoins.

1. والدینش نیازهای او را تامین می‌کنند.

3 فرجام خواستن استیناف دادن (se pourvoir)

1.Les parties pourront se pourvoir devant le tribunal.

1. احزاب خواهند توانست مقابل دادگاه استیاف بدهند.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان