[فعل]

tâtonner

/tatɔnˈe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: tâtonné] [حالت وصفی: tâtonnant] [فعل کمکی: avoir ]

1 کورمال کورمال دنبال (چیزی) گشتن (در تاریکی) با دست دنبال (چیزی) گشتن

1.Il se mit à tâtonner le long des murs sans pouvoir retrouver son lit.

1. او از کنار دیوارها، کورمال کورمال دنبال تختش می‌گشت اما نتوانست آن را پیدا کند.

1.Le lecteur qui hésite et tâtonne.

1. خواننده‌ای که تردید می‌کند و دنبال راه حل می‌گردد.