[فعل]

terminer

/tɛʀmine/

فعل گذرا

[گذشته کامل: terminé] [حالت وصفی: terminant] [فعل کمکی: avoir ]

1 تمام کردن به پایان رساندن

1.Elle termine sa journée en regardant la télévision.

1. او روزش را با تماشا کردن تلویزیون به پایان می‌رساند.
2.Si tu as terminé tes devoirs, tu peux aller jouer.

2. اگر تکالیفت را تمام کرده‌ای می‌توانی بروی بازی کنی.