[فعل]

تَابَعَ

فعل گذرا

1 دنبال کردن تعقیب کردن، ادامه دادن

  • 1.تَنَفَّسَتْ جَدَّتِي لَحْظَةً ثُمَّ تَابَعَتْ حَكَايَتَهَا.
    مادربزرگم لحظه‌ای نفس کشید و سپس به داستانش ادامه داد.
  • 2.هَلْ تُتَابِعُنِي؟
    آیا شما من را تعقیب می‌کنید؟
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان