[فعل]

تَقَيَّأَ

فعل ناگذر

1 استفراغ کردن

  • 1.تَقَيَّأَ فَجْأَةً بِسَبَب آلَام فِي البَطْنِ.
    او به خاطر شکم درد، ناگهان استفراغ کرد.
  • 2.هُوَ تَقَيَّأَ فِي البَيْت!
    او در خانه استفراغ کرد!
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان