[فعل]

كَفَى

فعل گذرا

1 کافی بودن

1.إِنَّ طَعَامَ الوَاحِدِ يَكْفِي الاِثْنَيْنِ، وَ طَعَامَ الاِثْنَيْنِ يَكْفِي الثَّلَاثَةَ وَ الأَرْبَعَة.

به‌راستی غذای یک نفر برای دو نفر کافی است و غذای دو نفر برای سه و چهار نفر کافی است.