[اسم]

das Guthaben

/ˈɡuːtˌhaːbn̩/
قابل شمارش خنثی
[جمع: Guthaben] [ملکی: Guthabens]

1 موجودی اعتبار، دارایی

  • 1.Die Firma investierte einen Teil ihres Guthabens in Wertpapiere.
    1. شرکت بخشی از دارایی خود را در اوراق بهادار سرمایه گذاری کرد.
  • 2.Viele Menschen verfügen über keine Guthaben
    2. بسیاری از مردم هیچ موجودی‌ای در اختیار ندارند.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان