[اسم]

der Junge

/ˈjʊŋə/

قابل شمارش مذکر

[جمع: Jungen(s)] [ملکی: Jungen]

1 پسر پسربچه

مترادف و متضاد Bub Kerlchen Knabe

1.Ich habe zwei Kinder. Einen Jungen und ein Mädchen.

1. من دو بچه دارم. یک پسر و یک دختر.
2.In der Schulklasse sind 15 Jungen und 10 Mädchen.

2. در کلاس 15 پسر و 10 دختر هستند.
3.Vera hat letzte Woche ihr Kind bekommen, es ist ein Junge.

3. "ورا" هفته پیش بچه‌دار شد، بچه‌اش پسر است.