[فعل]

to interrupt

/ɪn.t̬əˈrʌpt/
فعل گذرا و ناگذر
[گذشته: interrupted] [گذشته: interrupted] [گذشته کامل: interrupted]
مشاهده در دیکشنری تصویری
صرف فعل

1 قطع کردن (حرف یا اندیشه کسی) میان حرف کسی پریدن (و چیزی گفتن)

مترادف و متضاد break in cut in intrude
to interrupt somebody/something (with something)
کسی/چیزی را قطع کردن (با چیزی)
  • Don't interrupt me, you moron.
    حرف مرا قطع نکن، ای احمق.
to interrupt with something
با چیزی حرف کسی را قطع کردن
  • Would you mind not interrupting with questions all the time?
    می‌شود لطفاً این‌قدر با سؤال حرف من را قطع نکنی؟
to interrupt (somebody) + speech
میان حرف (کسی) پریدن + نقل قول
  • ‘I have a question,’ she interrupted.
    او میان حرفم پرید (و گفت): «من یک سؤال دارم.»

2 وقفه ایجاد کردن قطع کردن

معادل ها در دیکشنری فارسی: اخلال کردن برهم زدن
to interrupt something
در چیزی وقفه ایجاد کردن
  • We had to interrupt our trip when we heard John's mother was ill.
    مجبور شدیم در سفرمان وقفه ایجاد کنیم، وقتی که شنیدیم مادر "جان" مریض است.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان