[فعل]

concurrencer

/kɔ̃kyʀɑ̃se/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: concurrencé] [حالت وصفی: concurrençant] [فعل کمکی: avoir ]

1 رقابت کردن

1.Nous devons pouvoir concurrencer les autres pays.

1. ما باید قادر باشیم با سایر کشورها رقابت کنیم.