[فعل]

اِغْتَنَمَ

فعل گذرا

1 غنیمت شمردن استفاده کردن

1.اِغْتَنَمَتِ القِطَّةُ فُرْصَةَ انْفِتَاحِ البَابِ لِتَخْرُجَ مِنَ البَيْتِ.

گربه از فرصت بازشدن در برای خروج از خانه استفاده کرد.
2.اِغْتَنَمُوا الفُرْصَةَ مِنْ وُصُولِهِ.

فرصت را از رسیدن او غنیمت شمردند.