[اسم]

حَفْلَةُ زَوَاج

قابل شمارش مونث

[جمع: حَفَلَاتُ زَوَاج]

1 جشن عروسی

1.رَأَيْتُ صَدِيقَتِي فِي حَفْلَةِ زَوَاج أُخْتِي.

من دوستم را در جشن عروسی خواهرم دیدم.
2.فَاطِمَة طَلَبَتْ مِنْهَا الحُضُورَ فِي حَفْلَةِ زَوَاجِهَا.

فاطمه از او خواست تا در جشن عروسی‌اش شرکت کند.