[فعل]

ضَحِكَ

فعل ناگذر

1 خندیدن

1.أُحِبُّ أَنْ تَضْحَك دَائِماً.

دوست دارم که همیشه بخندی.
2.أَنَا فَقَطْ كُنْتُ أَضْحَكُ، مَا أَرَدْتُ أَنْ أَزْعِجُكَ. آسِف.

من فقط داشتم می‌خندیدم، نمی‌خواستم اذیتت کنم. متأسفم.
3.هُوَ جَعَلْتَنِي أَنْ أَضْحَكَ.

او مرا خنداند.