[صفت]

einzigartig

/ˈaɪ̯nt͡sɪçˌʔaːɐ̯tɪç/

غیرقابل مقایسه

1 منحصر‌به‌فرد یگانه، یکتا

مترادف و متضاد beispiellos unbeschreiblich unnachahmlich gewöhnlich üblich

1.Die Sängerin hat eine einzigartige Stimme.

1. خواننده صدایی منحصربه‌فرد دارد.
2.Dieser Vorgang ist einzigartig.

2. این اتفاق منحصربه‌فرد است.