[اسم]

das Guthaben

/ˈɡuːtˌhaːbn̩/

قابل شمارش خنثی

[جمع: Guthaben] [ملکی: Guthabens]

1 موجودی اعتبار، دارایی

1.Die Firma investierte einen Teil ihres Guthabens in Wertpapiere.

1. شرکت بخشی از دارایی خود را در اوراق بهادار سرمایه گذاری کرد.
2.Viele Menschen verfügen über keine Guthaben

2. بسیاری از مردم هیچ موجودی‌ای در اختیار ندارند.