[فعل]

to discredit

/dɪˈskrɛdət/

فعل گذرا

[گذشته: discredited] [گذشته: discredited] [گذشته کامل: discredited]

1 بی اعتبار کردن بدنام کردن، مورد تردید قرار دادن

معادل ها در دیکشنری فارسی: رسوا کردن

مترادف و متضاد disgrace dishonor

1.The candidate tried to discredit his opponent.

1. آن نامزد تلاش کرد که رقیبش را بدنام کند.
2.The evidence would tend to discredit such a theory.

2. این شواهد گرایش بر بی اعتبار کردن چنین نظریه هایی دارد.