[فعل]

to defy

/dɪˈfaɪ/
فعل گذرا
[گذشته: defied] [گذشته: defied] [گذشته کامل: defied]
مشاهده در دیکشنری تصویری
صرف فعل

1 به مبارزه طلبیدن به چالش کشیدن

  • 1.I defy you to find that book in the library's collection.
    1. من تو را به چالش می‌کشم که آن کتاب را در کتابخانه پیدا کنی.
to defy an enemy
دشمنی را به مبارزه طلبیدن

2 سرپیچی کردن نافرمانی کردن

معادل ها در دیکشنری فارسی: تمکین نکردن زیر پا گذاشتن سرپیچیدن سرپیچی کردن سرکشی کردن نافرمانی کردن
  • 1.She defied her parents and stayed out all night.
    1. او از (فرمان) والدینش سرپیچی کرد و تمام شب را بیرون ماند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان