[اسم]

la convoitise

/kɔ̃vwatiz/

قابل شمارش مونث

1 طمع حرص، آزمندی

1.Convoitise des richesses.

1. طمع ثروت.
2.La petite fille regardait les gâteaux avec convoitise.

2. دختر کوچک شیرینی‌ها را با طمع نگاه می‌کرد.