[صفت]

distingué

/distɛ̃ge/

قابل مقایسه

[حالت مونث: distinguée] [جمع مونث: distinguées] [جمع مذکر: distingués]

1 برجسته ممتاز، باوقار

1.Il avait les traits d'un étudiant distingué.

1. او ویژگی‌های یک دانشجوی ممتاز را دارد.
2.La barbe de M. Martin le rend très distingué.

2. ریشهای آقای "مارتن" او را خیلی برجسته [باوقار] می کند.