[فعل]

se fiancer

/fjɑ̃se/

فعل بی قاعده فعل بازتابی

[گذشته کامل: fiancé] [حالت وصفی: fiançant] [فعل کمکی: être ]

1 نامزد شدن (زناشویی)

1.Elle ne veut pas se fiancer.

1. او نمی‌خواهد نامزد شود.
2.Marie et Pierre se sont fiancés à 23 ans.

2. "ماری" و "پییر" در 23 سالگی نامزد شدند.