بیرون کردن
( ب-ی-ر-و-ن- -ک-ر-د-ن )to dismiss /dɪˈsmɪs/ /dɪsˈmɪs/
to expel /ɪkˈspel/ /ɪkˈspel/
to oust /aʊst/ /aʊst/
to evict /ɪˈvɪkt/ /ɪˈvɪkt/
[فعل]
to dismiss /dɪˈsmɪs/ /dɪsˈmɪs/
to expel /ɪkˈspel/ /ɪkˈspel/
to oust /aʊst/ /aʊst/
to evict /ɪˈvɪkt/ /ɪˈvɪkt/