[اسم]

قَصْد

غیرقابل شمارش مذکر

1 منظور

1.أَنْتَ مَا فَهِمْتَ قَصْدِي. أَنَا مَا أَرَدْتُ أَنْ أَحْزِنَكَ.

شما منظور من را متوجه نشدید. من نمی‌خواستم ناراحتت کنم.
2.مَا هُوَ قَصْدُكَ؟

منظورت چیست؟

[فعل]

فعل ناگذر

1.عَلَيْكَ أَنْ تَقْصِدَ فِي قَرَارِكَ.

شما باید در تصمیمتان میانه‌رو باشید.
2.وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ.

در راه‌رفتنت میانه‌رو باش، و از صدایت بکاه.