[صفت]

bothered

/ˈbɑð.ərd/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: more bothered] [حالت عالی: most bothered]

1 رنجیده ناراحت، ناراضی

1.He doesn't seem bothered by what people think of him.

1. او از نحوه تفکر مردم درباره خودش، به نظر رنجیده نمی‌رسد.