[فعل]

to discomfit

/dɪsˈkʌmfɪt/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: discomfited] [گذشته: discomfited] [گذشته کامل: discomfited]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 نا راحت کردن شرمنده کردن

مترادف و متضاد disconcert make uneasy

1.he was not noticeably discomfited by her tone.

1. او بطور قابل ملاحظه از لحن او ناراحت نشده بود.
2.The young man was discomfited being the only male in the play.

2. مرد جوان بخاطر آنکه تنها مرد آن نمایش بود، شرمنده شده بود.