[فعل]

to substantiate

/səbˈstænʃieɪt/

فعل گذرا

[گذشته: substantiated] [گذشته: substantiated] [گذشته کامل: substantiated]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 اثبات کردن تحقق بخشیدن

مترادف و متضاد confirm ratify

1.The results of the tests substantiated his claims.

1. نتایج آزمایش ها ادعاهای او را تحقق بخشید.
2.They made accusations which could not be substantiated.

2. آنها اتهاماتی وارد کردند که نمی شد اثبات کرد.