[فعل]

آسوده کردن

( آ-س-و-د-ه- -ک-ر-د-ن )

1 to relieve to alleviate , to mitigate , to assuage , to soothe

آرام کردن، آرامش بخشیدن، درد، نگرانی و ... کسی را تسکین دادن

to relieve /rɪˈliv/ /rɪˈliːv/

to alleviate /əˈliviˌeɪt/ /əˈliːvɪeɪt/

to mitigate /ˈmɪtəˌgeɪt/ /ˈmɪtɪgeɪt/

to assuage /əˈsweɪʤ/ /əˈsweɪʤ/

to soothe /suð/ /suːð/