[فعل]

to reside

/rɪˈzaɪd/
فعل ناگذر
[گذشته: resided] [گذشته: resided] [گذشته کامل: resided]
مشاهده در دیکشنری تصویری
صرف فعل

1 سکونت داشتن ساکن بودن، اقامت داشتن

معادل ها در دیکشنری فارسی: اقامت کردن زندگی کردن ساکن بودن سکنی گزیدن سکونت داشتن
formal
  • 1.Their passports do not give them the right to reside in Britain.
    1. گذرنامه‌های آنها به آنها اجازه سکونت داشتن در بریتانیا را نمی‌دهد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان