[فعل]

eilen

/ˈaɪ̯lən/

فعل ناگذر

[گذشته: eilte] [گذشته: eilte] [گذشته کامل: geeilt] [فعل کمکی: haben & sein ]

1 عجله کردن باعجله رفتن

مترادف و متضاد sich abhetzen sich beeilen sich überstürzen

1.Du musst dich schon eilen, wenn du vor drei fertig sein möchtest.

1. تو باید عجله کنی، اگر می خواهی تا 3 آماده باشی.
2.Ich eilte zur Bushaltestelle, um meinen Bus nicht zu verpassen.

2. من به سمت ایستگاه اتوبوس باعجله رفتم تا اتوبوسم را از دست ندهم.